பலர் வணிகம் என்றதும் , கார்பொரேட் பொருள்களை வாங்கி விற்பது என்று எண்ணி கொள்கிறார்கள் .
உற்பத்தியை கையில் எடுக்க வேண்டும் .
அப்படியும் , உற்பத்தியை கையில் எடுத்த பலர் ,
முதலில் உள்ளூரில் விற்கவோ , உள்ளூர் மக்களின் தேவைகளை நிறைவேற்றவோ தயார் இல்லை .
மாறாக ஏற்றுமதி செய்து , தான் மட்டும் முன்னேறி கொள்ளவே முயற்சிக்கிறார்கள் .
2017 ம் மட்டும் , திருப்பூர் பின்னல் ஆடை உற்பத்தி செய்தவர்கள் , ஏற்றுமதி செய்தது மட்டும் 12500 கோடி ரூபாய் . அதே ஆடைகள் , வெளி நாடு சென்று மீண்டும் , பிராண்டு பெயர் மாற்றி , நம்மிடமே விற்பனைக்கு வருகிறது . இந்த உற்பத்தியால் என்ன பயன் ? தஞ்சை மற்றும் திருச்சியில் இருந்து மலர்கள் எல்லாம் ஏற்றுமதி செய்யப்பட்டு , உள்ளூரில் கிலோ 500 ரூபாய் அல்லது 1000 ரூபாய் வரை விற்பனை ஆகிறது .
இயற்கை வழி உற்பத்தியும் சரி , தொழில் நுட்ப உற்பத்தியும் சரி , உள்ளூர் தேவைகளை நிறைவு செய்யாமலேயே , வெளி நாடுகளுக்கு ஏற்றுமதி ஆகிறது . அங்கு இருந்து , மீண்டும் வணிகமாக மாறி நம் பணத்தை சுரண்டுகிறது .
தொடர்ந்து இதை செய்ய மட்டுமே , இந்திய அரசு ஊக்குவிக்கிறது . நாம் வாங்கும் பொருள்கள் , நேரடி உற்பத்தியாளரிடம் இல்லை . அதே சமயம் , உற்பத்தி செய்பவர்களும் விற்பனை செய்ய தயார் இல்லை . இதனை பயன்படுத்தி ஏற்றுமதி செய்யும் எல்லா பொருளுக்கும் 10 % மானியமாக அரசு வழங்குகிறது . மேலும் இந்த ஆண்டு மட்டும் 1 லட்சம் கோடி ரூபாய் வரை , ஏற்றுமதி க்கு தேவையான , கட்டமைப்பு செய்ய மட்டும் அரசு ஒதுக்கியுள்ளது .
உற்பத்தியை விட முக்கியம் , அதை யாருக்கு செய்கிறோம் என்பதில் உள்ள புரிதல் !
தமிழர்கள் பொருளாதார முன்னேற்றம் அடைய வேண்டும் எனில் ,
தமிழர் உற்பத்தி பொருள்
தமிழருக்கே முதலில் என்றும் ,
எஞ்சியவையே ஏற்றுமதி ஆகும் என்றும்
நம்மால் கூற முடியுமேயானால்
அது தான்
தமிழர் உற்பத்தி வணிகம் !
உற்பத்தியை கையில் எடுக்க வேண்டும் .
அப்படியும் , உற்பத்தியை கையில் எடுத்த பலர் ,
முதலில் உள்ளூரில் விற்கவோ , உள்ளூர் மக்களின் தேவைகளை நிறைவேற்றவோ தயார் இல்லை .
மாறாக ஏற்றுமதி செய்து , தான் மட்டும் முன்னேறி கொள்ளவே முயற்சிக்கிறார்கள் .
2017 ம் மட்டும் , திருப்பூர் பின்னல் ஆடை உற்பத்தி செய்தவர்கள் , ஏற்றுமதி செய்தது மட்டும் 12500 கோடி ரூபாய் . அதே ஆடைகள் , வெளி நாடு சென்று மீண்டும் , பிராண்டு பெயர் மாற்றி , நம்மிடமே விற்பனைக்கு வருகிறது . இந்த உற்பத்தியால் என்ன பயன் ? தஞ்சை மற்றும் திருச்சியில் இருந்து மலர்கள் எல்லாம் ஏற்றுமதி செய்யப்பட்டு , உள்ளூரில் கிலோ 500 ரூபாய் அல்லது 1000 ரூபாய் வரை விற்பனை ஆகிறது .
இயற்கை வழி உற்பத்தியும் சரி , தொழில் நுட்ப உற்பத்தியும் சரி , உள்ளூர் தேவைகளை நிறைவு செய்யாமலேயே , வெளி நாடுகளுக்கு ஏற்றுமதி ஆகிறது . அங்கு இருந்து , மீண்டும் வணிகமாக மாறி நம் பணத்தை சுரண்டுகிறது .
தொடர்ந்து இதை செய்ய மட்டுமே , இந்திய அரசு ஊக்குவிக்கிறது . நாம் வாங்கும் பொருள்கள் , நேரடி உற்பத்தியாளரிடம் இல்லை . அதே சமயம் , உற்பத்தி செய்பவர்களும் விற்பனை செய்ய தயார் இல்லை . இதனை பயன்படுத்தி ஏற்றுமதி செய்யும் எல்லா பொருளுக்கும் 10 % மானியமாக அரசு வழங்குகிறது . மேலும் இந்த ஆண்டு மட்டும் 1 லட்சம் கோடி ரூபாய் வரை , ஏற்றுமதி க்கு தேவையான , கட்டமைப்பு செய்ய மட்டும் அரசு ஒதுக்கியுள்ளது .
உற்பத்தியை விட முக்கியம் , அதை யாருக்கு செய்கிறோம் என்பதில் உள்ள புரிதல் !
தமிழர்கள் பொருளாதார முன்னேற்றம் அடைய வேண்டும் எனில் ,
தமிழர் உற்பத்தி பொருள்
தமிழருக்கே முதலில் என்றும் ,
எஞ்சியவையே ஏற்றுமதி ஆகும் என்றும்
நம்மால் கூற முடியுமேயானால்
அது தான்
தமிழர் உற்பத்தி வணிகம் !
No comments:
Post a Comment